Krimpfolie

Op de beurs in Zeist heb ik stempels gekocht, met de bedoeling die te stempelen op krimpfolie, in te kleuren en dan te krimpen.
Ik, en de kinderen, zijn gek op krimpfolie. Ik ken het sinds er ooit een klein stukje bij de Club (een meidenblad) zat. Dat was bedoeld om bedels voor een armband of ketting mee te maken.
Toen dat op was, heb ik een tijd gezocht naar meer, en soms kwam je wel eens wat tegen. Voorbedrukt vind ik het nogal eens bij de Zeeman. Soms gebruik ik ook dat in mijn scrapbook. Maar meestal is dat goed voor prettige uurtjes met eigen en oppaskinderen.
Pas toen ik weer ging stempelen (voor de Witte Engel indertijd) kwam ik het weer tegen. Nu onder de naam Shrinky Dink.

Vroeger stopte we dat krimpfolie (krimpie dinkie) in de oven. Dat was heel spannend, want je kon echt niet zien wat er gebeurde, en het kon ook erg mis gaan.

Tegenwoordig krimp ik het met een heattool. Dat is mooier, en beter te controleren. Maar ook veel leuker, want je kan precies zien wat er gebeurd. Als ik het met de kinderen doe, vinden ze dat ook erg spannend.



Een rondje gestempeld op zwart krimpfolie, en 2 gaatjes in geslagen. Daarna het geheel uitgeknipt. Krimpfolie is erg soepel, kun je makkelijk met een gewoon schaartje knippen. De randen zijn dan vaak een beetje scherp, maar dat geeft niet dat komt straks helemaal goed. Er ligt een 20 c stuk bij, zo kun je een beetje schatten hoe groot eea is.
Zo wordt het wel een saaie knoop. Dus een stempel gezocht die eea een beetje op zou fleuren. En die erover heen gestempeld.


Hier heb ik gekozen voor een stempel van Bild Malarna. Het is een knoopbloem, en dat vond ik wel een grappig effect geven.

Daarna ben ik het geheel gaan krimpen.
Daarvoor leg ik mijn krimpfolie op een marmeren onderzetter. Het kan ook boven een plank eventueel bekleed met bakpapier. Neem in ieder geval met iets dat hittebestendig is, en waaraan het plastic niet vastplakt. Niet rechtstreeks boven de tafel doen. Daar wordt de heattool te heet voor. Boven de snijmat is ook een slecht plan.


Als je krimpt met een heattool, dan de heattool in beweging houden. Het krimpfolie gaat eerst bol staan, en krult dan op. Dat hoort. Vooral blijven bewegen. Ik had nu een gaatje geprikt, daarin hield ik het krimpfolie op zijn plek. Als ik iets heb zonder gaatje, dan hou ik het met een prikker vast aan de rand, en verander de plaats van vasthouden steeds. Doe je dat niet, dan is er de kans dat er een deuk in je werk zit. Als het wat dikker wordt, kun je het loslaten, dan waait het niet zomaar meer weg.


Het krimpen is klaar als het werkstuk weer plat gaat worden.
Soms mislukt het, dan krult het folie zo erg tegen elkaar, dat het aan elkaar smelt. Soms wil je dat, en dan is het een prachtig effect. Maar in dit geval wil ik dat dus juist niet :o))


Dit is het resultaat. Mijn zelf gemaakte knoop. Goed voor scrapbook of kaart.

Natuurlijk heb ik nog meer verkleind. Dit is een Medaillon stempel, eigenlijk bedoeld als achtergrond. Maar verkleind doet ie het ook niet slecht.




Medaillon van dichtbij.



Krimpfolie is erg geschikt om embellisments voor scrapbook of kaart zelf te maken. Dit is een zwarte folie, het is er ook in het clear, en melkwit, dan kan je ook nog je eigen kleuren gebruiken.

Puzzelkaart deel 2

Vanmorgen kreeg ik bericht dat mijn andere puzzelkaart was aangekomen.
Dan kan ik hem plaatsen.

Deze kaart is net even anders dan de eerste.
De hoekstempels zijn Michael Strong mini stempels (hoewel ik kleinere heb, zijn het in zijn serie echt ministempels :o))
Gekleurd met de Pearl Ex aquarelverf (ja, ik weet het, verslaafd :o))

Voor de rest van het randje heb ik een serie stempels gezet met zwarte Stazoninkt, ook ingekleurd met Pearl Ex aquarelverf. Je kunt het op de foto slecht zien, maar daardoor komt er een glimmer op de kaart te liggen. Deze stempels zijn van allerlei merken.
De randjes heb ik daarna uitgesneden, en in stukjes van 1cm gesneden. 10 cm is nl maar een heel klein stukje, en met een StrongStamp op de hoek, blijft er dus maar een klein stukje over voor een mozaik. Het moeilijkste was voor mij om het niet symetrisch of systhematisch (van groot naar klein ofzo) te doen. Tegelijk wilde ik zorgen dat er geen verloop was in kleuren.
Dat is wel redelijk gelukt.

Omdat mijn vorige beertje met een aardbei was gestempeld, wilde ik deze met een appel doen. Echter de verhouding Appel, Hoofdje was verkeerd. Daar moest iets bij. De kraag was oorspronkelijk een doorgesneden sinaasappel, en dan de helft. Ik wilde hem gebruiken als rokje, maar ook dat 'was' het niet. Min of meer per ongeluk werd het een kraag. Nu is het een Zwarte Piet volgens mijn zoon (6 jaar) De ontvangster vond het een clowntje.

De armen zijn bloemblaadjes, gestempeld met oranje stazoninkt. De voetjes zijn eigenlijk bedoeld als kauwgomballen in een kauwgomballen aparaat. Het petje is een blaadje voor een zonnebloem.

Het hoofdje is een stempel van Stamping Back. de andere stempels zijn van Stampin Up.

Ketting

Edith Peters.


Yvonne Ellens.

Het leuke van de uitdaging van de Kicostampers is dat er een ketting aan verbonden is.
De afgelopen maanden waren het swaps, en daar doe ik niet aan mee. Maar een ketting vind ik geweldig.
Voor een ketting geef je je op. Iemand verzameld alle namen en maakt daar een lijst van. Je stuurt dan een kaartje naar degene die onder je eigen naam staat. Omdat ik een ketting zo leuk vind, had ik me 2x opgegeven.
Dus behalve dat ik 2 kaartjes heb gemaakt (de tweede volgt zodra de ontvanger meldt dat ze hem ontvangen heeft, anders is de grap eraf) kreeg ik ook 2 kaartjes.

Erg leuk om post te krijgen, en zulke grappig kaartjes :o))
Edith heeft langs de rand nog een zwart randje getekend. Dat maakt van de rand meer 1 geheel. Erg mooi vind ik.
Beide randen zijn verder symetrisch. Wat het geheel wel weer een rustiger effect geeft.
Nogmaals Hartelijk dank Edith en Yvonne.

Puzzelkaart deel 1

In de laatste Art Specially staat een puzzle your stamps techniek.
Op de kicostampers lijst vonden we het leuk genoeg om dat eens te proberen.

Dus kon ik aan de gang met mijn stempels om eens te zien of ik dat ook kan. Al snel had ik een idee. De bellen die ik aan het stempelen was, leken wel heel erg op een beren hoofdje.
Ik had het idee om een popje te maken van alleen rondjes. Maar dat wilde niet.
Een ander popje gemaakt (opgestuurd zonder te fotograferen) Dat was goed gelukt, echter te groot. Bij de uitdaging was namelijk vast gesteld dat de kaart niet groter (of kleiner) mocht zijn dan 10x10 cm.

Daarna heb ik het anders aangepakt. Ik heb eerst de kaartjes gemaakt. Alles wat ik aan randstempels had heb ik gestempeld met zwarte stazon inkt op een vel aquarel papier. Ingekleurd met pearl ex aquarelverf. Wauw wat een mooi produkt is dat. Dat had ik eerder moeten hebben. Het geeft een prachtig glimmertje over het geheel. Heel bruikbaar voor veel dingen, zonder dat het ineens een glitter kaart of layout wordt.

Zoekend in mijn stempels kwam ik toch steeds weer terecht bij het bellenhoofdje, dat voor mij steeds meer een beertje ging worden. Toen ook mijn kinderen, en visite ging zeggen dat zij ook een beertje zagen, durfde ik het aan.

Het lijfje is een aardbei, het kroontje van de aardbei is het hoofd. De beentjes zijn kersen, en de armpjes zijn jellybeans.
Het beertje kijkt op zij, en je ziet dus maar 1 oog.

Tas

Het is belachelijk lang geleden dat ik wat heb laten zien.
Niet dat ik niets gemaakt heb. In tegendeel, ik ben al weer maanden erg actief. Voornamelijk met stempels en inkt.
In een Craft Stamper zag ik een tas. Ik was gelijk verliefd op die tas. En dus na gemaakt.

Niet voor mezelf, ik hou helemaal niet van handtassen, geef mij maar van die grote schoudertassen waar je veel spul in kwijt kan, en je heel erg in moet rommelen om alles weer terug te vinden.
Mijn oudste dochter echter, is haar hele leven al gek op tassen. Handtasjes, zelfs van die hele kleine enveloppe tasjes die je in je hand moet houden.
Voor haar heb ik dus de tas gemaakt.

Als je op de foto's klikt, worden ze groter.

Ik heb een aantal vel Grungeboard gestempeld met witte pigment inkt. Heeel goed laten drogen.
Daarna in kleuren pigment inkt, speciaal voor haar geselecteerd, de vellen met de direct to paper techniek bewerkt.
Daarvoor smeer je de inkt gelijk van je stempelkussen op het grungeboard.
Als de inkt nog nat is met een doekje de inkt uitvegen. Doordat je dat doet blijkt de inkt niet zo goed te pakken op de plekken waar al met witte inkt is gestempeld. Dit geeft een ghost effect. En dat was precies wat ik wilde bereiken.

Daarna stukjes van 5x5 cm gesneden. Gelukkig heb ik daar een snijmachine voor (van de Action:o)
Met behulp van een ontwerplineaal van Tim Holtz, heb ik gaatjes geprikt in alle vierkantjes.
Daarna alle vierkantjes, met de boerenhemdensteek, en met de hand! aan elkaar gezet.
Om de naald beter door het karton te trekken gebruikte ik een rubber handschoen. Dan heb je meer grip op de naald, en gaat het veel makkelijker. Maar dan nog was het een klus :o))
Nadat de onderdelen aan elkaar zaten, de platte onderdelen goed ingespoten met acrylfixeer. Goed laten drogen, en nog een keer. De tas is 3x gefixeerd.


Bij een pakje grungeboard zit een klein labeltje. Ik vond het wel leuk om die als een soort sleutelhanger aan de tas vast te maken. Die dus ook beinkt, en een M, van haar naam in blauw erbij gedaan. Die laatste moest nog een eyelet krijgen, koper want dat zat in de labels ook.

Toen het hengsel. Dat was nog een probleem. In het blad hadden ze een hengsel gemaakt van grungepaper, maar behalve dat ik dat niet had, vond ik het ook niet prettig vasthouden. Na lang nadenken kwamen we op deze oplossing. Dat is stevig, houdt prettig vast, en daardoor wordt de tas bruikbaar.



De zij kant. Andere kant is net zo, maar dan blauw.




En de achterkant.

De tas is gevoerd met gelamineerde spijkerstof. De voering heb ik er eerst met tacky tape in vastgeplakt. Alleen bij de rand, een voering moet los zitten.
Ik denk dat een voering in een tas niet voldoende vast zit met alleen tacky tape, dus hebben we op regelmatige afstanden een verbinding gemaakt. Ik wilde het eigenlijk doen met eyelets. Maar zulke lange eyelets kon ik nergens vinden.
Na lang nadenken en puzzelen kwam Ruurd met de oplossing. Popnagels.Eigenlijk hebben we die in huis voor de auto. Het bleek echter voor de tas, DE oplossing.
Met potnagels hebben we ook het hengsel aan de tas vastgemaakt. Het hengsel, de harpjes, en het ringetje voor de hanger komen ook uit de gereedschapskist.